/ey aşk
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Devamını Oku
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Çocuk yuvalarındaki kimsesiz çocuklar,ilgi, sevgi beklerken onlar süs köpeklerini kedilerini gezdirirler.Tabiki hayvan sevmeyen insan sevmez derler, doğrudur fakat,önce insana değer vermek lazım. Dediğiniz gibi israf çoğaldı.insanlar alışveriş hastası oldu.Çöpe dökülenlerle birsürü insan açlıktan kurtarılır.Çok güzel bir konuyu ele almışsınız.Elinize sağlık
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta