Elde değil sana bakmak,
Elde değil kalbimden söküp atmak,
Elde değil ellerden kıskanmak,
Elde değil seni kalbimde saklamak,
Bir defa söyleyeceğim diyorum,
Varlığını göstermek istedi,
Ol dedi ve kainat birden oluverdi,
Ve insanı yarattı bir balçık sudan,
Emaneti kimse almadı, onu insan yüklendi.
İnsana göz verdi, güzeli gör diye,
Aşkın pınarında kalbimi yıkadım,
Tutkuyla bağlandım ben sana,
Yangın yerine döndü gönlüm alev alev,
Mum gibi eridim aşkın ocağında,
Gözlerin gözlerimde yaktın beni,
Ey sevgili! ne olur duy sesimi,
Uzaklardayım tutamıyorum elini,
Uzaklar yakın olsun isterim,
Sesimi sana duyurmak isterim,
EY YÂR
Derdime dermansın sen,
Gönlüme sultansın sen,
Kalbimi çalansın sen,
Sen olmazsan ben ölürüm yâr,
Geceler sessizliğe bürünen geceler,
Ayın ışığı yüzüme vuran geceler,
Sevdalı yüreğime vuran geceler,
İçime serin serin yağan geceler,
Su misali hayat bir anda akıp geçti,
Dünyadan nice insanlar gelip geçti,
Yarınlar gelmedi, geçen günler geçti,
Her şey geçse de sevgi hiç geçmedi,
Yaradan sevgiyi yarattı koydu kalbine,
Ne olursun gel, uzat elini gir gönlüme,
Sensiz yapamıyorum ellerimi boş çevirme,
Gel gör halimi sensiz ne hallerdeyim,
Seni gördüğüm günden beri bilinmezlerdeyim,
Gitme dur!
Bırakma beni sensiz buralarda,
Gitme!
Bu gurbet ellerde yapamam sensiz,
Gitme!
O gül yüzünü biraz daha göreyim,
Ben, sen yokken çölde su arayan bir mecnun idim,
Sen, hayatıma girdin susuzluğumu giderdin,
Ben, sen yokken hayatı tadamamış bir garip idim,
Sen çıktın karşıma hayatımı tatlandıran Gönlümün Sultanı.
Ben, karanlıkta yolumu kaybetmiş savrulmakta idim,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!