Göremedik
Baka,baka kaldı sözler
Süzülen kirpik altında kara gözler
Bakışında yoktu sözler
Baka,baka göremedik.
Sağdı dedemle amcam
Söylerlerdi gelecek şu karşıdan kara tren
Yıllar geçti rahmetli oldu ikisi doksanından
Gelmedi hala şu karşı dağda kara tren
Unutamam o sez siz geceleri.
Toplanırdı tüm köyün veletleri.
Anlatılırdı adabın bilinmeyen yüzleri.
Düşündük ce o hasret kokan geceleri.
Çocuktum anlatırdı dedeler.
Doğduğundan bu güne
Yaşamın her yerinde
Sahip olduğun yere
Her an her zaman hakim ol
Doğru yoldan yürümeye
Saatini bilmez ne zaman geleceğin
Ağrılar başladımı dünya mal şöhret
Hiç akla gelirimi her verilen nefeste bir şehvet
Ağrıyor içim ne şan ne şöhret
Bir gün geçirdiğin hastane odası sana nasihat
Sağlık bir Sermaye bilen bilir vay dünya vay...
Gönülleri çekip de süren.
Yıllardır peşinde sürükleyen.
Sanki tek insan dünyadan
Kral mısın görünmeyen yüz.
Çiçek bahçeleri sizlere mi açar.
Çiçekler açmış tek tek yüz.
Dereler tepeler olmuş düz.
Samimi olup ta parlayan yüz.
Vadileri sarar görünen yüz.
Dertliye derman olan
Her bir insan bir çizgisi
Tutar ince,ince bir yolda
Günü birlik yaşayanlar ola
Yaşar her gün günü birlik
Dert yok tasa yok hayatta
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!