Tarih ayağa kalksa da gelse geri
Şaşkınlaşır gördüğünü
Bir tarafta harabe yaşlı kale
Bir tarafta gece kondu harabe
Her gün doğar güneş batar dağların arkasına.
Karanlık çöker aydınlık yolda gün batımına.
Çiledir,hasret tir günü görmek alaca karanlığın sonda.
Her gün aynı umut her gün aynı çile çekilir gün batımında.
Gün batımı hasret tir özlemdir,içimizdeki yara.
Yıllardır çaba, çaba ne çaba.
Dertlerini dinledin oldun heba.
Ah birde anlayabilseydin ah baba.
Bir dinlese bir anlasa ah bilse
Genç yaşta çıktın yaya.
Sen gündüz gezerken ben gece karanlığında
Sen şah şahlı masalardan kadeh atarken
Ben dünyaya kapılarımı kapadım
Sen devri alam deyken ben zalimlere karşı savaştım
Sen yetim hakkı yerken ben yetimdim
İnsanlık ağlarken Filistinde,Irak ta,Çeçenistanda
Dereler derin olur bizim ellerde
Suları serin olur akdere de
Balığı kırımızı beneklidir alabalık
Yemesi bir tat olur damaklarda
Giden bir da gitmek ister o güzelim yere
Ben gençliğimi geçirdim bir akdere bir kuru dere
Açı çekme kendine
Hayat yaşamaya değer mi böyle
Her gün açı çektiğim yerlerde
Ağlıyor bastığın toprak geçtiğin yaprak
Açı çekme kendine içindeki nefrete
Ağla gönüllerdeki açı çeken hasrete
Acıma bana
Acıma bana gelmedim senin için bu dünyaya.
Ne malım var ne mülküm neyleyim seni bu dünyada,
Gördüm yanaklara dökülen beyaz saçlarını,
Çıplak ayakların gördüm,
Koşuyorum kimsesiz sesiz sokaklarda.
Koşuyorum arkama bakmadan koşuyorum.
Çıkmaz sokakta yolumun sonunda.
Karşıma çıkan bir beyaz duvar gördüm.
Yıldızı olmayan karanlık geceler gökyüzü kapalı
Hizmet etmek çalışmak ölçü değil
Ne yaptın hangi eserler bıraktın
Halkına ne verdin ölçü değil.
O dediklerin hiç biri ölçü değil
Onlar için ölçü ne kadar çalıdın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!