Bir ayeti okudum tahtları sallanmıştı,
Zülfiyare dokundum "bre mel-un" dediler.
Haykırdım doğruları öfkemde katlanmıştı,
Tıktım kulaklarına "ipe çelin" dediler.
Onlar planlarına, ta baştan katmışlardı,
Merhaba ALLAH’IM yine ben… kulun…
Sana bu mektubu ancak yazabiliyorum…
Bir önceki mektubumdan sonra
epey zaman geçti biliyorum…
Çünkü hep uyudum, daha doğrusu,
Merhaba Allah'ım, bak yine ben… Bu sana yazdığım 3.Mektup…
Öyle bilinmez ve aklımın almadığı düşüncelerle yazıyorum sana mektubu;
çünkü ne beni anlayan var,
ne de akılsızlığımın alaycılığıyla beni ciddiye alan…
Yoruldum, meramımı yare izah ederken,
Çünkü bir berhevaya yazılırdı dilekçem...
Kalem isyan ederdi mürekkebi biterken,
Kirli bir mukavvaya, yazılırdı dilekçem...
Belki dile münasip, belki değil izharı,
Seni özledikçe
üstü başı yırtılıyor ruhumun
ve paramparça savruluyor zaman...
Seni düşündükçe
Boynumda bir urganla, gök kubbeye el açıp
İsmini "Nesimi'yle" andım senden habersiz
Her garip şair gibi, şiirlerde gül açıp
"Figâni'nin" yanında zandım senden habersiz
Hangi ok saplanacak, yetim kalmış ahıma
Ötelerden bir adam, koşarak geliyordu,
"Aksa" dedim "felaket" dedi, çattı kaşını...
Şehrin öte yakası, bağrımı deliyordu,
"Tasa" dedim "acziyet" dedi çattı kaşını...
Bebekleri katledip, vahşice de bir hınçla,
Merhametsiz bağrını, bil ki ölüm delecek,
Sende her ateş gibi, söneceksin elbette...
Bu ömür baki değil, sen de bir gün gelecek,
Azrail'in atına, bineceksin elbette...
Nurdan eser kalmamış, o arsız suratında,
Adın bölüyorsa uykularımı
ve gün geçtikçe
24 saate çıkıyorsa uykusuz kalışlarım,
rüzgarı kıskandıran saçlarının
"Bir rüzgâr fısıldıyor, sanki ardından fırtına kopacak gibi,
kulağımda bir ses, hani ardından kalbim duracak gibi..."
Haykırırken acımı, gecenin bir vaktinde,
Umarsız bir karanlık sarıyordu dünyamı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!