şiirlerimi uzaktan takip ediyor
buruşturulmuş bir peçeteye
yazıyordun şarkılarımı
gözlerime bakmaktan çekiniyordun
ellerimi hiç tutmadığını ise
acı zenginiyim
ve bereketlidir servetim
verdikçe artar
örneğin hayat vitrininde gördüğüm
en yeni tecrübeleri
içimde hiç eskimemiş
on ikisinin
bir geçesi ile
on ikisine
bir kalası
aynı günden sayılan
takvimin de adaleti yok!
Bu alemde
Üç kuruşluk ve paha biçilemez şeklinde sınıflanan
İki tür insan mevcuttur
Paha biçilemez olanlarına
Adam denir ve soyları
Tükenme tehlikesi ile karşı karşıyadır
Şişede durduğu gibi durmadığı bir akşamın, baş ağrılı sabahında
başarılı bir hamle ile kendimi gişede bulmuş
cebimin dibindeki kazıntı bozuklukları uzatarak
“ağabey bu parayla hangi memleket olur? ” demiştim de
“bu parayla tuvalete bile gidemezsin ama…” diye başlayan
bir kıyak neticesinde kendimi gurbete attırmıştım.
Yalnızlık da neymiş?
Olmadı, bir ağaç kovuğu çizerim
doğduğum güne...
Düşünüyorum da iyi ki ahiret inancım var. Yoksa hakkımı babasının tarlası addedip, canı sıkıldığında çiğneyecegini zanneden günahkarlar için en azından ötelerde bir ceza tasarrufu olduğu idrakiyle rahatlayamazdım
Birbirine denk organlarının verdiği rehavetle, hayat türbülansından içi dışına çıkmış kişiler hakkında kestiğin menfi ahkamın vicdan ve ahlak indinde zerre kıymet-i harbiyyesi yoktur
Tekme, tokat neresine isabet ederse etsin, "ah sırtım! " diyen bir adamın hikayesi var, belki bilirsiniz. Merhum Mahsuni Şerif ise "Angara'da dayın yoktur, Mamudo gurban niye doğdun...! " der bir türküsünde... Bu istikamette cereyan eden yaşanmış hikayeleri, özlü sözleri ve hatta türküleri çoğaltmak mümkün. Dünya böyle kurulmuş demek mi lazım yoksa muasır medeniyetlerde böyle şeyler olmaz, buna benzer durumlar memleketimize hastır ve engellenmesi de mümkün olmadığından "makus talih" olarak isimlendirilir diyerek kadere boyun eğmek mi gerekir bilmiyorum... Ancak yegane alamet-i farikası, sırtını dayadığı dayısı olan ve bu kadarcık çapla, çeyreği bile olamayacağı adamları parmağında oynatan kişilerin şahsıma da sirayet eden menfi tesirin müsebbibi olmayı başarabilmeleri gururuma dokunuyor.....ve ben gururuna dokunulunca kendimden korkan bir adamım. Allah sonumuzu hayır eylesin...
bahtımı tahtı sanan bedbaht
usanan bir adam göremeyeceksin karşında
ne yaparsan yap
altında, arşında fark etmez
hesaplaşacağız
ahtım var!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!