Kader midir bilmiyorum
Asalım işte
Bir ben bölebiliyorum kendimi
Bölündükçe tekleşiyorum
Tekleştikçe bölünüyorum
...eksik kalır... düzeltiyorum palavradır yazılan, çizilen okunan, söylenen her şey aşka dair bu zamanda!
Son gecemizde yanına uzanıp da uyuttum kızımı. O en çok sevdiği şekilde biten, yani sonunda hep iyilerin kazandığı birkaç masal anlattım…
Masalların birinde, tam da iyiler kazanmışken yine ağladığımı fark etti.O kocaman yüreğiyle: “iyiler kazandı diye sevinçten ağlıyorsun değil mi? ” deyiverdi…
Ah kuzum ah! Bilmiyorsun biliyorum. Bu dünya iyilerin kazanabileceği bir gezegen değil! İyiler sadece masallarda kazanır.
Ben de bilmiyorum aslında. Kızıma, kuzuma iyilerin kazandığı masallar anlatarak iyi mi yapıyorum diye
Neyse… Masalların birinin tam ortasında uyuyakaldı prenses. Yani iyiler kazanamadan daha…
O melek uykusunu bozma tedirginliğiyle de olsa en kısık, en buğulu ve en şefkatli sesimle sonuna kadar anlattım masalı Belki hayaldi, belki masaldı ama iyileri kazandırmalıydım yine de…
Ücra batakhanelerin en virane köşelerinde, ayıp kapatan ışıklar altına ihdas edilen sözde sahnelerde, bağırıp, çığırarak yenilen naneye müzik denmez. Haliyle o naneyi yiyene de müzisyen diyemeyiz. Sizin müzik dediğiniz şey, ucuz piyasa vaktinde gırıldayan bir karından çıkmış ve sadece kokmuş et ticaretine eşlik edebilecek mahiyette ki düz seslerden oluşmaktadır. Vel kelam san'atçı edasıyla ortada dolaşmayın. Bilin ki; " san'at herkese bol keseden dağıtılan bahşiş değildir! "
"başımı sokacağım bir ev" mevzusuna
"başımı sokacağım bir dünya" meselesini
hallettikten sonra geleceğim!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!