Hep böyle geçecek değildi
Açacaktım penceremi
Kaynatacaktım kahvemi
Bahar dünden gelmişti
Salıverdim çiçekleri
İnsan olarak doğmuşum,
Sonradan Müslüman olmuşum
Türk olmuşum, Kürt olmuşum
Demokrat olmuşum, anarşist olmuşum
Böyle böyle sınıflandırmışlar beni
Bölük börçük parça pinçik olmuşum
Dünden daha çok ve yarından biraz daha az
Özledim durdum seni bütün gün pencere kenarında
Caddeler yeşermedi henüz ben de çiçek açmış değilim zaten
İmkânsız mı?
Değil.
Öyleyse, sarıl bana
Sarılırsak var oluruz
Sarılırsak her şey mümkün
Sarılırsak
Herkes hikâyenin sonunu merak ediyor
Gel gör ki kahramanlar yorgun,
Olaylar almış başını gitmiş
Duygular çorap söküğü gibi
Kız ve oğlan hikâyenin ortasında kalakalmış
Birbirlerine bakıyorlar,
Yürek yorgun düşerse
Hisler ağır gelir insana
Ağır ağır ağırıyorum
Suçluyu bulsam ne fayda
Çok uzaklara gitsem sanki iyileşecek gibiyim
Biraz zorlasam bunu kendime inandırabilirim
Lakin korkuyorum, endişeliyim
Düşlediğim yerin varlığından bile şüpheliyim.
Nedir bu, mükemmel olma telaşı
Her şeyin en iyisini elde etme arzusu
Hiç mi etrafa bakmadınız
Hiç mi kafanızı göğe çevirmediniz
Gökyüzü bile birkaç parça bulutla güzeldir,
Kusurları görmek yerine insanları sevmek gerekir.
Bir tepe bulsam kendime
Veyahut gitsem denizlerin birine
Kimse duymasa beni, bağırsam
Canımı sıkan ne kadar konu varsa
Haykırsam, mavi bir boşluğa doğru
Kaç tane endişem varsa savursam,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!