Güzel günlere uyanacağız
Belki selvi ağacının altında
Sabah güneşi yanaklarımıza dokunurken
Koşma, kovalarım diye bir bulutun peşinde
Yakma tüm mumları geceyi yok edemezsin
Sarıl bana iki karanlığın ortasında
İnandır beni güneşin yükseleceğine
İnandır beni acıların geçeceğine
Altı üstü insanım
Güzel anılar biriktirmeye geldim Dünya’ya
Karınca değilim, kırk kat derdi yüklemeyin sırtıma
Yüz bin tane erkek silahlı ve kurşungeçirmez
İki metrelik boy, etten bir koridor
Çiçek yerine biber gazı, sekiz martta taksimde
Elleri kelepçe içinde bahar kokulu güzel kadın
Tuğlası yalandandır sarayın
Seninle yan yana yürürken
Şarkılar söylemek geliyor içimden
Kafeste ne kadar kuş varsa
Göğe doğru salıvermek istiyorum
Nerede ağlayan birini görsem
Omzuna dokunup geçecek demek istiyorum
Mutlu olmak için binlerce sebebim varken
Küçücük bir hüzne takılıp kalmış gibiyim
Ah, benim şu duygusal kimliğim
Neden biraz da olsa kendini düşünmüyorsun
Neden tüm olan bitenleri içine atıyorsun
İnsan en ağır hasarı
O bir çocuktu
Eli yumuk yumuktu
Durduk yere kikirder
Mışıl mışıl uyurdu
Lakin çocuk öldü
Tanrı gördü
Yeni yerler görme arzum,
Farklı kültürlerle tanışma hevesim var benim.
Bir ağaç görsem hemen gidip altında
Kitap okuyasım gelir benim.
Deniz görsem yüzesim gelir.
Bayır aşağı koşasım gelir.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!