Bilir misin ağlamak nedir?
Hani gözlerinden damlamaya başlar.
Durmaksızın ağladıkça ağlarsın.
En doğal üzüntü.
İnsan olduğunu hatırlatır.
Ağladığım için mutlu olurum.
Senin görünmeyen iğnelerin var.
İçine attığın;
Keskin mi keskin...
Açıttıkca seni de acıtan,
Yüreğinle hissettiğin iğnelerin.
Sana yaklaştıkca;
Avar ana, Avar ana...
Işık huzmesi gibi köylerde...
Dağ çiçeklerim,
Dağ çiçeklerim diye dolaşıyor...
Analar kızımı da götür Avar ana...
Bizim kızlarda olsun ışık huzmesi,
Suskunluğum,
Geleceğe dair korkularımı...
Gözlerim kapalı,
Yokluğa düşmüşlüğümü...
Elim kolum bağlı,
Kırılmış dal gibi
Türkçe duadan,
Ana dilinde duadan,
Kim, neden korkar?
Allah benim dilimden de anlar...
Anlamadığım dilde,
Ne söylediğimizi bilmeden,
Kartal gibi geldim.
Serçe gibi uçamam.
Ya kartal gibi savaşırım;
Ya da özgür olarak yaşarım...
Ben Anadolu Kartalıyım.
Kim, zincir vuracakmış şaşarım...
Ne kadar kötü bir toplum oldukki;
Düşünmekten korkuyoruz...
İnsanlar uyuyor...
İnsanlar uyutuluyor...
En kötüsü insanlar uyutuyor...
En komiği uyumak hoşlarına gidiyor...
Bazı olayları kabullenmek büyüklüktür.
Acısı ise dinmez bir ıstıraptır.
Artık sen bir acısın.
Bunu sen istedin.
Ben ise ulaşamamanın acısını yüreğimde sakladım.
Vatan her yerden vurulmuş...
Nereye el atsan kırılır...
Yardım edem desemde nafile...
Herkes kendi işinde,
Ölsen bile dönüp bakan yok...
Emanet bıraktılar bu vatanı,
Düşünceler eyleme,
Eylemler topluluklara,
Topluluklar özgürlüğe,
Özgürlükler cumhuriyete koşarken;
Dünden bugüne geldik...
Sorarım sana nerelerdesin?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!