Murat Akbaş Şiirleri - Şair Murat Akbaş

Yoklukta var olmayı başaran
Varlıkta ise yok olan bir insan
O bir bireyciydi.
Ölümü bile…

Haydi söyle
O bin bir gece masallarını
Ne de severdim
Sen anlattıkca çoçuklar gibi...
Maasallar masalları anlatırdı...
Ama son masalı ben anlatıcam.

Kemal daha ne yapsın?
Varlığı yokluğa çevirenlerin elinden alıp;
Güneş gibi parlattı ufkumuzu...
Hadi ' yürü ' der gibiydi.
Daha yeni yürümeye başlayan çocuğa;
Hadi 'yürü' der gibiydi.

Sessizliğe bürünenler,
Sorarım size,
Ölülerden ne farkınız var?
Kalkınız ve dik durunuz...
Ecdadınız sizden bunu bekler...
Nedir bu derin uyku?

Hayallerimizi kim çaldı?
Neden millet hayal etmekten korkar?
Umutlar hayallerde vardır.
Bu suskunluk neyin fırtınası?
Nerede kaldı akıl fırtınası?
Nedir bu akıl tutulması?

Umut dalgaları;
Vurun kıyılarıma...
Saçın saçın,
Umut çiçeklerini.
Efkar bastı yine...
Verin benim sütümü...

Şiirler yetmiyor
Seni anlatmaya...
Yine de deniyeceğim
İçimdeki seni...
Fırtınalar kopsada
Her gözüne bakışımda

Gözlerim yorgun,
Şu an seni arzular.
Hayat bir yangın,
Sende alevsin.
Gözlerinden yaktın.
Konuşmak boş artık.

Uyan oğul...
Uğruna can verdiğin toprağı peşkeş çekiyorlar...
Gönlüme ateş düştü.
Seni kara toprağa;
Bizi yaşarken öldürdüler...
Her şehitliğe geldiğimizde;

Göklerin ağlaması,
Toprağın işlemesi,
İnsanların var olması...
Hayır, hayır bunların hiç biri yalan olamaz...
Yalan dünya diyenler, yalan diyenler...
Aslında kendileri yalan...