Murat Akbaş Şiirleri - Şair Murat Akbaş

Didindi durdu.
Hiç pes etmedi.
Okuması yazması olmasada...
Bizleri seven kocaman bir yüreği var...
Babalar hep böyle...
Benim babam...

Her şehre inişimde
Sanki seni görecekmişim gibi...
Sokaklarda, kaldırımlarda
Her an sen çıkacakmışsın gibi...
Gözlerim hep seni arar...
Başka yüzlerde, gözlerde...

Umut dalgaları;
Vurun kıyılarıma...
Saçın saçın,
Umut çiçeklerini.
Efkar bastı yine...
Verin benim sütümü...

Gözlerim yorgun,
Şu an seni arzular.
Hayat bir yangın,
Sende alevsin.
Gözlerinden yaktın.
Konuşmak boş artık.

Sessizliğe bürünenler,
Sorarım size,
Ölülerden ne farkınız var?
Kalkınız ve dik durunuz...
Ecdadınız sizden bunu bekler...
Nedir bu derin uyku?

Hayallerimizi kim çaldı?
Neden millet hayal etmekten korkar?
Umutlar hayallerde vardır.
Bu suskunluk neyin fırtınası?
Nerede kaldı akıl fırtınası?
Nedir bu akıl tutulması?

Hani; insan hep aradığını ararya
İşte ben sen de buldum.
İlk gözlerinde,
Sonra gülüşünde,
Uzaktan her seyrettiğimde
Benim olmanı istedim.

Şiirler yetmiyor
Seni anlatmaya...
Yine de deniyeceğim
İçimdeki seni...
Fırtınalar kopsada
Her gözüne bakışımda

Uyan oğul...
Uğruna can verdiğin toprağı peşkeş çekiyorlar...
Gönlüme ateş düştü.
Seni kara toprağa;
Bizi yaşarken öldürdüler...
Her şehitliğe geldiğimizde;

Göklerin ağlaması,
Toprağın işlemesi,
İnsanların var olması...
Hayır, hayır bunların hiç biri yalan olamaz...
Yalan dünya diyenler, yalan diyenler...
Aslında kendileri yalan...