Bir şehir var karşımda;
Karanlıkta parlayan
Yalancı ışıklarla
Suskunluğumu birleştirdiğim.
Bakışlarımla;
Boş ve loş karanlıklarda
Bir çalının bile;
Var olmak için bir savaşı vardır.
Ayakta kalmak için,
Rüzgarda dalgalanır yıkılmaz...
Rüzgarla ahengle dans eder...
Her esişinde dans şiddetlenir.
Marifetli çılgın,
Utangaç gibi durur.
Rüzgarla yarışmaya kalkar.
Adını duymak ister.
Tarihe yazılmış olarak...
Eski bildiğim sokaklar
Nerde kaldı anılar...
Yeni çıktım özgürlüğe...
Kimse tanımaz,
Sanki yok gibiyim...
Duvarlar arasında;
Bazen; uzaktan seni seyretmek
Derinden sessizce seni süzmek...
Sen uyusan bile, orda boylu boyunca uzanmışken;
O kalp benim için attığını bilmek...
Ne hoş bir düşüncedir bir bilsen...
Ve o an haykırmak herkesin herkese söylediğini....
İnsanları sevmek lazım.
Nede olsa insanız.
İnsana insanlık yakışır.
Bu da sevgiden geçer.
Nede olsa insan doğduk.
Bir hırs, bir öfke...
Bir de bakıvermişsin;
Yaptığı kaleleri yıkıvermiş.
Daha dün gibi;
İlk tuğlası gelir aklına insanın...
Ne zor yapmıştı duvarlarını,
Hey göklerin uçsuz bucaksız maviliğinde çırpınan sen
Rüzgarla savaşan;
Özgürlüğün simgesi
Seni seyrederken;
Özgürlüğünü kaybeden vatan...
Her şehre inişimde
Sanki seni görecekmişim gibi...
Sokaklarda, kaldırımlarda
Her an sen çıkacakmışsın gibi...
Gözlerim hep seni arar...
Başka yüzlerde, gözlerde...
Didindi durdu.
Hiç pes etmedi.
Okuması yazması olmasada...
Bizleri seven kocaman bir yüreği var...
Babalar hep böyle...
Benim babam...



Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!