Ellerini tutmak
Gözlerine bakmak
Saçlarını okşamak
Bunları düşünmek bile çıldırtıyor...
Anlıyor musun?
Nerede kalmıştık?
10 Kasım 1938`de,
Yola kaldığımız yerden devam...
Yılmak yok yola devam...
Yarım kalan projeler...
Hedefler ve gençlik...
Adam gibi adam,
Desinler istiyorum...
Duruşum, bakışım...
Adam olmalı...
Konuşmam, susmam...
Karakterli olmalı...
Umuda yolculuk yaparlar ve yaptırırlar.
Gözleri parlar ve parlatırlar.
En iyiye, en güzele götürürler.
Ne yapsalarda umduğu yerde değiller.
Yılmazlar ve devam ederler...
Öğretmeye ve hala öğrenmeye...
Toz duman,
Hayat boran,
Düştüm ey varan,
Yok mu gören?
İçimde hüsran.
Gözlerimde volkan,
Bu mahşerde bir var olmak,
Bir de yok olmak...
İz bırakmamışsan fark yok...
Önemli olan yaşamak,
Şaşarım bu akla...
Bu mahşerde bir iz bırakmak,
Geldim, gidiyorum derken;
Bu gurbet elden...
Geçmiş, bugün, gelecek derken...
Bu varlık içinden;
Ümmet, millet, birey derken...
Bu topraklar içinden;
Her insan bir ülke,
Her ülke bir tarih yazar...
Önemli olan bu tarihte daimi olmak....
Sana güzelliğini göster dedim.
Acıl saçıl demedim.
Gözlerine baktığımda;
Ruhunu göster dedim.
Bana cazibeni göster demedim.
İçindeki çoçuğu;
Dağlar, dağlar
Yüreğimi dağlar
Gözlerimi bağlar
Dağlar, dağlar
Taş duvarları örter
Giyinirde çimen bağlar.



Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!