Münire Çevik Şiirleri - Şair Münire Çevik

Kalem sustu kelam düşmek istemiyor gönlümüze…
Acı sancı içinde Müslümanlar kan akıyor yeryüzünde…
Cellat olmuş düşmanlar …
Yaralar derin …
Sarılması mümkünmü?

Sorma bu akşam ne haldeyim
Yastığım bile çekmiyor kahrımı
Baş ucumda yetmişlerden kalma bir eski radyo
Hani dinlediğimiz o eski türküler varya
Dert leri içine sığdırdığımız
Ümit bağlaya bağlaya ömür tükettiğimiz o günlere çekiyor beni

Ay ışığı gölğesinde hayaline sarılıyorum
Kalbim de sızı senle uyanıyorum
Seni bir türlü unutmayı başaramayan
Zavallı gönlümden utanıyorum
Utanıyorum evet nedesem fayda etmiyor
Kelimeler kifayetsiz yetmiyor

Korkuyorum
Seni çok sevip sevilmemekten korkuyorum.
Aşkından deli olup aklim yitirmekten korkuyorum.
Bir yolu olmalı seni unut manın
Ama nasıl ?
Ben ben olmaktan çıkıp sen olmaktan korkuyorum .

Bizlere niye gelsinki korona
Abdest alıyor Namaz kılıyoruz
Her saniye ALLAH'ı anıyoruz
Bizlere niye gelsinki korona..

Mındar et haramı asla yemeyiz

Doğusundan yalnız dağı
Ne güze dir köyüm çoğlu
Batısından kara dağı
Ne güzeldir köyüm çoğlu
Karamanın merkezinden
İki dağ ara düzünden

KUL OLASIN ÇOCUĞUM

Solmasın güllerin, o masum yüzün.
Hiç kış görmesin baharın yazın.
Yokuşlu yolların, olsun hep düzün.
Bahçelere gül olasın çocuğum.

KURBAN OLDUĞUM
Bir elim dikiş diker,
Bir elim gönlüme seni,
Yeter artık bekletme beni.
Gecede gündüzde ararım seni kurban olduğum.

Kurban olurdun
Gönül pınarından içen gül yürek,
İçtiğinde abu hayat bulurdun,
Canından geçmeye yoktur ki gerek,
İçtiğin badeyle sen mest olurdun.
Gül yüreğe düşmek nasip değilmiş,

Daha onaltıyı bulmadan yaşım
Gelinsin dediler ağrıdı başım
Kurudu gözümde kalmadı yaşım
Gelin değil sanki Kurban verdiler

Acımaz insanlar fırsat bildiler