Münire Çevik Şiirleri - Şair Münire Çevik

Nur yüzlüm
Kara gözlerine elem dolmasın
Ben ağlarım ben beklerim nur yüzlüm
Kararmasın günün gülün solmasın
Yüreğimde ben saklarım nur yüzlüm

O ESKİ DÜNLER

Kırlarda koştuğum o eski günler.
Koyun kuzu ile coştuğum dünler.
Nasıl özledim ne bilsin eller.
Dünyaya yeni gelmek vardı şimdi.

Sevenin sevilende kıymeti yok
Of of dünya senin halin hal değil
Kalpleri onaracak ustası yok
Of of dünya senin halin hal değil
Açıp bakabilsem aşksız gönül yok
Aşk bilmeyen sevene laf eden çok

Dün Leylam bugün ecrin
Hangisini sayayim hepsi benim derdim
hepsi Ayrı güzel cennet gülüm hepsine yapildi ayri zulüm olsun artık zulüm edene ölüm
Taze fidan Körpe beden
Yakışır mi kanlı acı ölüm
Bazıları bebek diye doğurmuş

ÖLDÜRDÜN
Sözlerden caymak yazarmı kitapda
Yaktın yüreğimi küle döndürdün
Söyle ben kusurmu ettim hitapda
Beni ecelimden önce öldürdün

Olmasın

Naz etmesen canım, kırsan inadı
Gonca güller, gönlümüzde solmasın
Kavuşsun gönüller alsın muradı
Kavuşmadan ölmek nasip olmasın

Hep olmazlara taliptim
İmkansızlara aşina,
Hüzünler prensi...
Zor yollara gittim hep
Hayat zorları koydu önüme...
Bazen, hüzünle

Olmazmı
Kaç yıl geçti aradan ayrı ayrı
Kulak ver çağrıma insafet gayri
Sevgi kutsal olan ötesi varmı
Kaç yıl geçti aradan ayrı ayrı

Hadi sök al yüreğini Yüreğimden
Olmuyor böyle
Eskiden sen hayranlık duyduğum ulaşılması güç bir yürektin
Ben seni hayranlıkla seyretmeye doyamazdim
Gözlerinde Cenneti seyreder
Seyre dalar kendimden geçerdim

Ben Yokluğunda Ölürüm
Her mevsim kışım olur
Bütün ışıklar karanlık
Sonu yok yolların tükenmez
Sensizliğin tam ortasında
Korkusu yok sevdamın