Sen hep uzaklarda ağlayan
Sevildiğinden habersiz
Ağlamak tutkun olmuş
Yalnızlık kaderin
Kibritin hep ıslak
Sigaran hep yarım
Hiç girdiniz mi bilmem
Kızların kalbine
Aşktan bir denizdir
Eğer seviyorsanız,seviliyorsanız
O denizde sonsuza dek yaşarsınız
Sevmekten korkmuyorum
Tek korkum ayrılıktan
Yapayalnız
Sevgisiz kalmaktan
Sevgiliye kıymet bildirememekten
Aldatılmaktan
İnsan sevebildiği kadar insandır
İnsan paylaşabildiği kadar insandır
İnsan ağlayabildiği kadar insandır
İnsan; yaşamın dallarında yorgun, yaralı bir kuş
Sonbahar rüzgarında savrulan kuru bir yaprak
Acılar, hasretler karşısında direnen bir dev
Her doğum nice ölümlere davetçidir
Nice ölümler ki canlılığa çağrı
Nice canlılıktır ki ölüme eş
İnsan bilirse nasıl yaşadığını
Neye hesap vereceğini
Ve insan yine bilir ki
Hiçbir zaman
Çok uzak bir zaman
Var olan zamanlarda
Yok olan şeyler
Gurbetteyim ve yalnızım
Annemi özlüyorum
Bir kadın gördüm;
Ezik, mahzun
Bir çift mavi göz
Titrek bakışlı ürkek
Yıllar olmuş kadınlığını unutalı
Hayat içinde yoğrulmuş
(İzlemiş oduğum bir filmden etkilenerek duygularımı dile getirdim)
O umutla açıldı gözleri
İstanbul'a gideceklerdi İstanbul'a!
O umutla satmışlardı
Sarı kızı, kınalıyı,
Ağlama
Göreceksin yarın sana
Güneşin gülerek doğduğunu
Yeni bir hayat başladığını
Geçtiği yerde salyangoz gibi iz bırakan
Acıların yok olduğunu
Dudaklarından bir sevgi sözcüğü
Duymak için neler vermezdim
Seni seviyorum desen
Belki de ben de seni severdim
Bakışlarınla bana
Sevgi dolu ışınlar gönderseydin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!