Münevver Şenol Şiirleri - Şair Münevver ...

Müniş ana bir avuç harçla attı temeli.
Dostları da bu fırsatı bekliyormuş demek ki.
Kadın erkek toplanmışlar kucaklarında sevgi taşları.
Erkekler de,var gücüyle karıyorlar harçları.
Müniş ana oturduğu yerden yardım ediyor.
Mahmut kalfanın kızı ya o örüyor duvarları.

Birgün gelip öldüğümde,
Yas tutmayın, anın beni.
Ama,
İyi deyin yada demeyin,
Tek dileğim, unutmayın anın beni.
Şarkılardan fal tutun benim adıma,

Sabırsızlıkla beklerken göründü, nihayet umut treni.
O kalabalıkta hangi vagon diye bakmadan girdim içeri.
İlk bulduğum yere hemen oturdum.
Şöyle etrafıma bir baktım.
Herkesin suratı asık, sirke satıyor.
Merak ettim, yanımdakine sordum:

Bir gün beni güldürmedin, sevmesini bildirmedin.
Her gün gözyaşı döktüm onu bile sildirmedin.
Neydi benden istediğin, sev dedin de sevmedim mi?
Herşeyimi verdim sana, bir canım var onuda al e mi?
Ama, önce bana yaşatmadığın yıllarımı, geçliğimi geri ver.
Çılgınlığın bitti heyhat,şimdi artık neye yarar.

Yürüyorum hastahanenin koridorunda tek başıma
Bakıyorum sağa sola,
Bir ben yalınızım
Tek başınayım.
Yaa, işte böyle diyorum, başımı sallayarak.
İçim burkularak,gözlerim doluyor.

Vicdan mahkemesine verdim ben seni
Dün akşam yok yere kavga çıkardın.
Olmayan hakkını, haram ettin sen bana.
Ben de seni vicdan mahkemesine verdim.
Sabıka kaydın hayli kabarık, suçun ise, vicdansız çıktı.
Meğer sen ne kadar günahkarmışsın.

Bak gene sabahlar oldu, okunuyor ezanlar.
Seni düşünmekten, gözlerime uyku girmiyor.
Soruyorum şimdi kendi kendime
Geç gelen bu aşk ödül mü, yoksa ceza mı bana?
Neden diyorum Allah'ım neden.
Mutluluğa biz neden geç kaldık?

Bin benim koçum,
Böyle aptal küheylan gelmez bir daha.
Bin sıtına, dizginleri çek, kamçıla vur benim dostum.
Alabildiğince kullan, ür ürebildiğince.
O sana hayır demeyi, hiç bilmedi ki
Ama, bir gün iki ön ayağı yere çökerse hiç şaşma

Keşke,
Sana o güzel sözleri söyleyen dilim,
Keşke tutulsaydı da.
Şimdi konuşamayan bir lal olsaydım.
Neden sevgimin, kıymetini bilmedin?
Tükettin beni?

Dostlarım gene geldi bir pazar bu hafta benimle ilgili bir anımı anlatacağım,Eşim Merzifon dan İzmir şirinyer 6 tıncı ataf Natoya tayin oldu evimizi de hemen bir alt sokaktan tuttuk birgün şirnyerin işçievlerine paralı güne gideceğim orası tek katlı bahçeli ve her sokağı birbirine kesişen çok güzel bir semt ben tam köşeyi dönücem bir dedeyle burun buruna geliyoruz
hayran,hayran gözlerini dikmiş bakıyor,yol veriyorum tam öbür köşeden dönücem dedeyle omuz omuza çarpışıyoruz.Baktım ki tesadüf değil -Dede
yav ne istiyorsun dedim -Kurban olam o kaşan gözen demez mi.-Dede benim şansımda hep kırolardan mı başımda var birtane dedim.-Ben kibar lehçede konuşaram yeterki sen iste dedi.Zaten arkadaşın evine gelmiştim içeri girdim sinirden gülme kırizine tutuldum arkadaş hemen çıktı sokağa ama kimseyi bulamadı eve gelince anneme anlattım bunak adam diyor kendi kendine söyleniyordu bende anneme -Anne bu aralar yaşlı dedler bana talip acaba ben 60 yıl önceki delikanlıların idealindeki genç kız tpimiydim dedimevet bu haftalıkta bu kadar herkese hayırlı bayramlar diliyorum 16 12 2007Münevver Şenol