Mukim İşbilir Şiirleri - Şair Mukim İşbilir

Gönül her dem med-cezir’i yaşarken
Durulup, bendine, sığmak kolay mı?
Tufan-ı nuh gibi, boydan aşarken
Sûkut-u hal ile, kalmak kolay mı?

Alevin dansıdır, suya hasreti

Beyhude çırpınış,
bir çıkmaz rüya,
karanlıklardayım.
Uyansam uykudan,
dalsam yine uykuya
yeniden, aynı rüyalardayım

Derin sevdaların peşinden koşup
Bir yudum sevgiyle gönülden taşıp
Mevlana misali sevgiyle coşup
Yunus gibi aşkı bulmak isterim

Açsam kollarımı bütün cihana

O’ da yandı, od’a yandı
Aşk vurunca, O’da yandı
Bir kor düştü de bağrına
Od’a düştü, O' da yandı

Bir kıvılcım,bir zerrecik

Gül dedim bir tanem, sana gül dedim
Bir gülüşüne ben, ömür verirdim
O cennet gözlere, gülmek yaraşır
Işık ol geceme, sana gül dedim

Olmuyor bir tanem, sabah olmuyor

İşte böyle kurmuş nizamı kuran
Göz açıp kaparsın gün akşam olur
Yarınlar dün olur bugünler yalan
Akar gider ömür geçen gün gibi

Şikâyet etsen de geçecek yıllar

Yeter artık beyim! hamaseti¹ bırakın
Dost kim? bela kimden gelir,iyice bakın
“Kanı yerde kalmaz” laflarını bırakın
Yeter artık gerildik,şaşacak feleğiniz
Sabır taşı değiliz ki,çatladı yüreğimiz

SEN; çöllerde seraptın, aşktın, ızdıraptın
Şafak vaktiyle gelen, zamansız inkılaptın
Yoktu yağız atlarım,ruh ülkemi kuşattın

SEN; ötelerin ardında,ulaşılmaz murattın
Yokluğunla eceldin, varlığınla hayattın

Sen beni hiç sevmedin
Sen sevilmeyi sevdin
Eğer biraz sevseydin
Bırakıp da gidermiydin

Bin kere Sevda olsa adın

Kanter içinde uyandığında saat henüz üçü gösteriyordu. Pek rüya görmezdi aslında Metin Hoca. Ama gecenin bu saatinde onu uyandıran olay, rüyadan çok gerçeğe yakındı. Evinde ve yatağında olmasa rüya olduğunu anlayamayacaktı belki de.

Komutanın sesi hala kulaklarında çınlıyordu…

-Kim aldı o düğmeleri! Derhal yerine koysun! ! !