Mukim İşbilir Şiirleri - Şair Mukim İşbilir

Kısmet kurumuşsa ne gelir elden
Kar yağmış bahtına zaten ezelden
Ne farkın kaldı ki solmuş gazelden
Kısmetten öteye yol görünmüyor

Bana kalsa talihi zorlama fazla

Ne zaman çıkmıştın,bilmem karşıma
Sadece bildiğim, güzel bir gündü
Bu tatlı sevdaydı saldın başıma,
Bayram havasından,güzel bir gündü

Karadutlar çiçek, açtığı gündü

Çeşmeleri kuruttuk
Kızlar durmaz başında
Sevda nedir unuttuk
Daha yirmi yaşında

Filler çeşme başında

Toplandı hüzünlerim,bugün yine toydalar
Biri birinden büyük,hepsi ayrı boydalar
Üstümde yoğun bulut, benimle oyundalar
Kasvet olup üstüme, habire yağmadalar

Artık ümidi kestim, istesem de kaçamam

Bahara ermeden güller açmazmış,
Kışlardan çıkıp da,gelsen olmaz mı?
Seven sevdiğinden böyle kaçmazmış,
Düşlerden çıkıp da, gelsen olmaz mı?

Gün ağarıp, boz tepeden aşınca,

Esme rüzgar esme gönül hoş değil
Eski sevdalara üfleme artık.
Bırak küle dönsün,zamanı değil,
Yitik sevdalara üfleme artık.

Yağmur bekliyorum,inceden ince,

Ah Gönül

Deli gönül,nedir senden çektiğim
Her dem çilelere düşürme beni
Attığın ateşte eriyeceğim,
Aşkın girdabına düşürme beni

Sen bir sevda ülkesiydin
Ben, aşka sürgün divane
Zor bir sevda bestesiydin
Bendim yolunda pervane

Ay düşerdi gözlerinden

Seherde çiğ düşer gülün alına
Gonca gonca açar, yine beyaz gül
Bülbül yaralanır konar dalına
Boynu bükük benzi,solar beyaz gül

Neylesin baharı, neylesin yazı

Bugün içim de yine hüzün var,
Derin Ümmanlara dalmış gibiyim
Bilmem ki ne haldir,cinnet mi?
Bilinmez sırları bilmiş gibiyim

Akıl başta değil, gönüle çıkmış