Mukim İşbilir Şiirleri - Şair Mukim İşbilir

Avare geçen bu günlerimin
Uslanmayan yolcusu benim
Düş yanığı vurmuş dünlerin
En ağır suçlusu benim

Şimdi talan vurmuş düşlerin

Yükledim uykumu, siyah kediye
Dünyayı turlayıp, durdum bu gece
Eski günlerime, dönerim diye
Ömrümü talanda, buldum bu gece

Yürek ateşiyle, suları yakıp

Bitmez çilelerin benim hancısı
Eksilmez günbegün, artar kederim
Yakar bu gönlümü hasret sancısı
Maziye öylece, dalar giderim

Her dem hasbihalim hayali yarla

Bir sevgi uğruna can heder ettin
Sen yâre koştukça yâr uzaklaştı
Yakınken yolları sen uzak ettin
Dayan kalbim(dayan) menzil yaklaştı

Param parça oldun,boşu boşuna

Uçsuz, bucaksız ovalarda,
Özgürce koşturan, bir deli taydı
Ürkek ceylanlar arasında,
Yaralı ceylana vurulmasaydı
Öyle kalsaydı, durulmasaydı

Dost'un otağına vardım bin şükür
Gördüm ki bağında sevgi büyütür
Eşsiz yüreğinde dertler övütür
Dostluğun sırrına erdim de geldim

Sordum ahvalini bin şükür etti

Sen gittin gideli,gönül hoş değil
Gel artık ne olur, duman gözlü yar
Vuslat bekliyordum fîrak'ı değil
Naz etme ne olur duman gözlü yar

Bulutlar rengini senden mi almış

Hicran-ı aşk ile yansa da gönül
Öyle bir sevda ki,unutulmuyor
Hasret girdabında,yaralı bülbül
Verseler dünyayı, avutulmuyor

Bağrımda firâkın, ince sızısı

Bu yufka yürekle dağlar aşılmaz
Diyet ödemeden aşk'a yağma yok
Toplayıp göçünü gitmekle olmaz
Zarar etmeyince kâr'a yağma yok!

Dikenlerle kaplı,bu hayat yolu

Ay ışığında sakladığım son umut
Nerede kaldı? arar arar bulamam
İşaret bırakmıştım küçük bir bulut
Rüzgar eser, yer değişir bulamam

Samanyolu'nun, belki biraz sağında