Mukim İşbilir Şiirleri - Şair Mukim İşbilir

bir ah çeksem derinden
yıkılır dağlar yerinden
kimse anlamaz halimden
zalim bir yarin elinden
gülmüyor yüzüm bu sene

Bağ-ı hazanım da açmıyor güller
Yürek ahuzar da yanar gönüller
Bülbül virane de, ötmüyor diller
Feryada ne çare geçmez diyorlar

Ruhum bir divane, aklım firarda

Geçiyor mevsimler,
Birer,birer………….
Baharın ömrü kısa,
Son bahar uzun sürer.
Hazan vurur bağları
Hüzünlenir gönüller,

hazan vurdu bağlarımı
gazel döktü sen gidince
sis bürüdü dağlarımı
rüyalardan sen gidince

deli gönül doldu yine

Beklerim yolunu, çok zor olsa da.
Hazan vurup,solsam bile beklerim.
Gelmemeye bin bir ahd’ın olsa da,
Yaz demeden,kış demeden beklerim

Bilsem de yolların çıkmazlarını,

Giderken ektiğin hasret tohumu
Filiz verdi,başak verdi,boy verdi
Söküp bedenimden aldın ruhumu
Aklım firar etti, beni koy verdi

Beklerim yolunu,sabah ve akşam

Ne güzel yaratmış,yar mevlam seni
Ayın şavkı sanki yüzüne vurmuş
Öyle güzel, candan, bakışın var ki
Sanırsın al güller selama durmuş

Mahmur bakışında bir sevda gizli

Sen dağlar maralı, güzeller şahı
Düşürdün gönlüme, vahı, eyvahı
Sana gönül veren, görmez sabahı
Diller seni söyler, göz seni anar

Gördüm cemalini, daldım efkâra

Varsın/hayat varsın
Anlamını bulur hayat
Hayatta /hayatsın
Çünkü sen varsın

Yoksun/hayat yoksun

Sunam bu ellerin kahrı çekilmez
Bu yıl da sılaya varamaz oldum
Boz bulanık sularından içilmez
Sel almış yolumu bulamaz oldum

Yok ise kısmette murada ermek