Ne Kudüs ne Mekke ne de Vatikan,
Mukaddes tek şehrim, ebedi sevdan.
Sonsuz bir mutluluk arayan her can,
Bir gün anlayacak, ne dediğimi.
Ne yazı yaşadım, ne de baharı,
Ne kışı fark ettim, ne düşen karı,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta