Yüzümüz gülmedi kaderden yana
Zaman ayrılığa dayandı gülüm
Sen başka tarafa ben başka yana
Zaman ayrılığa dayandı gülüm
Gökyüzü kapandı sise büründü
Uçurdum gitti senelerimi
Rüzgara kapılmış yapraklar gibi
Gözlerimin önünde sıraya dizilip
Birer birer uçurdum gittiler
Bütün hepsi çırpıda geçti gitti
Beyler efendiler yesinler diye
Bizim payımıza duble zam düştü
Tef çalıp oynayıp gülsünler diye
Bizim payımıza dertle gam düştü
Zehir Zemberek
Tomurcuk çiçekler açmadan soldu
Umutlar yok oldu düşler yok oldu
Bunları bu kadar değerli sanma
Hepsini toplasan üç kuruş etmez
İblise uymuşlar bunlara kanma
Hepsini toplasan üç kuruş etmez
Uçurtma
İpi kopmuş uçurtma misali
Savrulurken zaman
Hırçın nehir gibi sürükleyerek
Elem dolu bir odanın
Kuytu izbe köşesinde
Tükenmiş pembe vaatleri
Züğürt bir gecenin koynundayım
Ne ay ışığı ne yıldızlar
Nede bu gece beni saklar
Bırak boşver gitsin
Bu seferde böyle olsun
Hep birseyler yarım
Bişeyler eksik kalmadımı
Yalnızlık
Gece bu saatlerde gelir,
Yalnızlık denen illet.
Karabasan gibi
Çöreklenir yanıbaşıma
Yeni yürümeye başlamış
Day day duran çocuklar misali
Bir yerlere tutunmak isterken
Duvara yaslayıp Sırtımı
Çöktüm olduğum yere




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!