Muhteşem Yoz Yıl Şiiri - Veysel Soysal

Bir Süleyman Sultan vardı:
Çoban idi, kebesizdi.
Veliahtta yoktu ardı…
Avrat kısır, bebesizdi.

Gelişi bir doğal afet
Karabudun dedi “evet”
Yedi ceddi muhalefet;
Siyasette babasızdı.

Okumuştu, alim değil.
Mazlum değil, zalim değil.
İslam Köylü selim değil
Boyu yoktu, obasızdı.

Gökten gelen bir yodaydı,
Beyni sade bir odaydı.
Eski ünü voyvodaydı.
Milliyetsiz tebasızdı.

BOP’u yoktu, GAP’ı vardı;
Tayyipten çok çapı vardı.
Odun gibi tipi vardı.
Ocaksızdı, sobasızdı.

Dışarıda yol kıralı,
Vatandaşa gol kıralı,
Şöyle bildik ol kıralı;
Gayretsizdi, çabasızdı.

On bir sene başa kaldı.
Barajları taşa kaldı.
Bütün dünya şaşa kaldı
Köprüleri dubasızdı.

Mitiglerde lafı çoktu
Yanılırdı, gafı çoktu.
Vara yoğa affı çoktu;
Donanımsız, cebesizdi.

Veysi senli benli idi.
Bu dünyada ünlü idi,
Davarları yünlü idi;
Bizim çoban cıbasızdı.