Muhsin Köktürk Şiirleri - Şair Muhsin Kö ...

Bir varmış, bir yokmuş,
Tanrı’nın dertli kulu çokmuş.
Kimi kuru ekmek yermiş,
Kimi kuru soğan.
'Kiminin ambarı var, unu yokmuş,
Kiminin bıçağı var, kını yokmuş,

Yine daldım derin hülyalara,
Şu an deniz dibindeyim,
Yaşam savaşı veriyorum büyük balıklara karşı.
Şimdi gökyüzünde uçan bir şahinim,
Kendime bir av arıyorum.
Şimdi de bir yılanım,

Ne zaman seni sevdiğimi söylemek istesem,
Nokta olup susturuyorsun beni.
Ne olur bir kez de üç nokta olsan,
Üç nokta olsan da sürekli sevsem seni.

Sevgilerin en güzeli çocukça sevmek,
İçten, duru, tertemiz…
Ah ne olur şimdi bir çocuk olsam,
Ben de sevsem, sevilsem çocukça,
Yıkansam çocukça sevginin sıcaklığında,
Ben de içten, duru, tertemiz olsam…

Yâr yoluna yürek serdim,
Acımadan ezip geçtin.
Aşk bağına kar mı yağdı?
Göz ucuyla gezip geçtin.

Zormuş sensiz nefes almak,

Anlayamıyorum kendimi ki,
Anlatayım kimseye.
Karmakarışık bir yumak gibiyim;
Aklım var, düşünemiyorum,
Duygularım var, hissedemiyorum,
Dertlerim var, anlatamıyorum,

Şeytanın art ayağı
Şu Hüseyin Efendi.
Bürünür kuzu postuna,
Duman attırır,
Düşmanına dostuna.
Kene gibi yapışır

Şımart beni sevdiceğim,
Yollarına gül dökeyim.
Bu sevdanın karşısında,
Boyun eğip diz çökeyim.

Akıl sende, gönül sende,

Bakma öyle bardağın boş tarafına,
Biraz da dolu yanını gör.
Bak, cıvıldaşarak uçan kuşlara,
Gökyüzünde gülümseyen güneşe,
Onu yakalamak isteyen ağaçlara,
Kıyıyı okşayan dalgalara…

İçimi bir sevgi bulutu sardı,
Yağmuru bekleyen toprak gibiyim.
Umudum yeşerdi, gönlüm kabardı,
Güneşi özleyen yaprak gibiyim.

Aç kalbini, sevginle ısıt beni,