Muharrem Bektaş Şiirleri - Şair Muharrem ...

Sensizim...
O kadar yalnızım ki;
Ben bile ortalıkta yokum.

Her gece onunla uyuyup
Her sabah yanılarak uyanmak.

Seni öyle özlüyorum...
Demek ki yaşıyorum.

Biliyordum geleceğin gün gideceğini,
Alışmak olmazdı.
Her gün gideceğin günü düşündüm,
Belki yarın belki diğer gün.
İçerim diyordum kendi kendime,
İçerim de ayrılırken ne diyecektim sana,

Ölüm bekler bizi
Bir köşede.
Sensizlik ise gölgem gibi
Her adımda peşimde.
Yalnızlığım bitecek elbet.
Ya ölümle,

Sen sol elimi tuttuğunda
Sağ elim uyuşurdu benim
Yokluğunda.

Kimi yaldızlı evlerde oturur,
Kimi kare kare döşenmiş
Soğuk kaldırım köşelerinde.
İnsanoğluyla kumaşlanmış buralar
Parası olmayana
Pahalı gelir metresi.

Ölümün tatlı geldiği zamanlardı.
Dağlarda bir çığlık,
bir kurşun sesi
sessizliği yırtan...
Tabutlar bayram gibi gelir,
Üzülmek yoktur lügatta.

Bu kadar ucuz sevgilerin içinde,
Bana o kadar pahalıya mâl oldun ki.

Beni yanlış anladın hep;
"Gidersen başıma yıkılır bu kent" dediğimde
Umurumda olan "kent" değildi.