Bir rüzgâr gül kalbime adını fısıldarken,
Hasretinden çöl gibi yollara düştüm sensiz.
Sana ulaşmak için gün değil gece değil,
Zamanın kapısında kul olmaya razıyım./
Miracının muradı kalbimin arzusuydu.
Tutuştu gül bahçeleri sesinin yankısıyla.
Birden yüzünü gören dağ kendini eritti.
Dağıldı kalbim birden güzelliğin eliyle./
O mavi gül çırpınır gözlerinin ufkunda.
Belki de beklenen gün müjdesi sahilinin,
Sessizliğinde kanlı bir aşk alevi sundu.
Anladım gülüşünün sevgilisi beyaz din./
Baktım yandığım saat bir mevsimin rüyası.
Yıkanmış bütün zaman onun avuçlarında.
Serpilirken duayla dudaktan dudaklara,
Kalbim gülümseyerek kendisinden geçti.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta