Muhammed(s.av) Şiiri - Mehmet Günel

Ravzasına baktım yürek yanıyor,
Kalbime baktım diken batıyor,
Gönlüme baktım seni arıyor,
Gökteki kamer bak YA RESULLAH’ı ben gördüm diyor.

Yağan yağmurda aradı seni,
Esen rüzgarda buldum gül gibi kokunu,
Toprağa sordum ayak izlerini,
Akan sular bak YA RESULALLAH diyor.

Geçen günlere sordum seni,
Yaza kışa bahara bıraktım hasretimi,
Hicri 632’de yitirdim aklımı,
Bak Hiraya YA MUHAMMED(S.A.V.)diye ağlıyor.

Mecnun olmuş bu kalp aşkınla,
Uhutda atılan oklar misali kanıyor yüreğim,
Habeş kölesi gibi bu gönül sen yokken,
Allah sana getirirken salavat,
Melekler ile birlikte,
Muhtaç brakma bizi sensiz geçmeyen zamana,
Ellerimizde şimdi günahlarımız ,
Derya olmuş senin merhametin sanki okyanus misali,bu aciz benliğim ise sanki çölde bir damla su gibi…