Müebbet Şiiri - Yorumlar

Evladım, amcanızı da ben üzdüm. Üzülmeyeyim diye acısını yad etmedi bile. Beni affetti. Ben onu yine üzdüm. Üzmek istemezdim ama oldu. Düzeltemedim yaptıklarımla başbaşa kalıp korkulu günler geçirdim, yine de o korkunç suçlarımdan onun şefkatine sevgisine saklanmak istedim.

Çok acı sözler, seven insan merhametli olur. Arkasını bilemediği sebeplerden de örülmüş ayrılık kaderinde ıstırap çeken sevdiğine bu şeyleri nasıl söyler. Ben duygularınızın mealini haddim olmayarak şöyle gördüm. Seni çok özledim, yokluğunda çok acı çektim, sana çok kırgınım, sensizlik çok acı geldi, çok acı çektim, çok kırıldım, çok umutsuz kaldım, çok karanlıkta kaldım ve ne kadar çok kırılmış olsam da acı çekerek seni sevmeye devam edeceğim. Gelmiyorsun, gelmeyecek gibisin, yalnız kalacağım ve kalbim acı içinde seni sevmeye devam edecek. Ben sevdiğim sürece kalbimizdeki o bağ seni de etkileyecek, sen de bensiz kalmaya dayanamayacak, acı çekeceksin, gelip de keşke sarılsa da herşey geçse isteyen fakat umudu olmayan bir sevginin çıkmaz sokağını gördüm. Bana o küsüp de beddua etmesin, ben onu kucaklamaya yaralarını öpmeye de hazırım. Hep sevmeye de inşallah