Sen Öldün, Ben Bittim Anne
Sen öldün, ben bittim anne…
Kelimelerim sustu, dudaklarım kanadı,
gözlerimden taşan yaş,
dünyamı sele verdi.
Sen Susma Sevgilim”
Sen susma sevgilim,
Çünkü sen sustukça,
Geceler uzuyor,
Cümleler kararıyor,
GÖZ KAPAKLARINDAN ÖPMEYE GELECEĞİM
Sen uyu sevgilim…
Bu gece rüyaların en güzel yerine saklanacağım.
Göz kapaklarından öpmeye geleceğim,
Sessiz, ürkek bir rüzgâr gibi.
Şerefsizliğine
Bir vakitler şerefine kaldırdım kadehi,
Gözlerinde parlayan umutların şarkısına.
Şimdi kupkuru bir masada oturuyorum,
Camın dibinde yalnızlığın tortusuyla.
Sessizce Yüreğime
Sen sadece sana yazdıklarımı okudun,
Kelimelerimin gölgesinde dolaştın,
Satırların arasında saklı kalan
Binlerce nefesin sesini duymadın.
Sessiz Çığlık
Bir kadın vardı, elleri nasırlı,
Ömrü boyunca sevdayla yoğrulmuş,
Her sabah çocuklarının saçlarını okşar,
Kendi acısını içinin en derinine gömmüş.
Sessiz Çığlıklarım
Sessiz çığlıklarım var benim,
Geceye saklanır,
Gündüze dokunmaz…
Gözlerimde biriken ağırlık,
Sevdinmi Sen Beni
Sevdin mi sen beni?
Sevdim peki o zaman neden yüzüstü bırakıp gittin?
Bıraktın beni şehir ışıklarının altında, üryan,
sokak lambalarının solgun gölgesinde.
Sevgine kızgınmısın
“Sevdiğine kızgın mısın?” dediler bana.
“Hayır…” dedim.
Kızgınlık kolaydır aslında,
Kızgınlıkta umut vardır,
Şiirlerime İlham Veren Kadın
Şiirlerime ilham veren kadın,
Adını her heceye nakşeden rüzgâr gibi,
Gözlerin ufkuma doğan güneş,
Ellerin kalbime dokunan dua gibi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!