Mücahit Karaçınar Şiirleri - Şair Mücahi ...

Filizlenir kirpiklerin gökyüzüne,
Ellerin rahmetine tutulur Hakkın.
Yalın ayaklı bir çocuk dolanır gönlünde,
Ne gecenin ne gündüzün farkındasın,

İnzivadayım
Geçmişin kırıntılarını yokluyorum
Bir yudum çay bir kurşun kalem
Yudumlayıp lekesiz kağıtlara topluyorum
Beğenenim yok yada fedakar bir sevdalım

Hep kabullenmiştik sessizliği
Bir sineğin çırpınışından daha garip bir şey görmedik
Birde ağır merdim akan gözyaşı aynalarda
Hep kabullenmiştik yalnızlığı
Bir kuş konsa omuzlarımıza
Dokunmaya korkardık

Hep kabullenmiştik sessizliği
Bir sineğin çırpınışından daha garip bir şey görmedik
Birde ağır merdim akan gözyaşı aynalarda
Hep kabullenmiştik yalnızlığı
Bir kuş konsa omuzlarımıza
Dokunmaya korkardık

Bir selamın yetse karanlığa,
Aydınlansa ufkun uzanan rüyaları,
Bir an gözlerin uykudan uyansa,
Uyarsa gün yüzünde karanlığı.

Aklımın ermediği bir noktadan bırakın beni,

Kırık kanatlı ötesiz kuşlardan
Uzağın içine dalar gibi
Hafif masum çırpınışlarla yükseldik
Bulutların beyazlarına aldanıp uzaklardan
Belli belirsiz bir pamuk şekerine aldandık
Dalgaların ovuklarına çekilip gelişi gibi

Kil tutmuş sakallarımı hanım
Saçlarımı kar gözlerimi çiğ
Senin benim yüreğimi tuttuğun kadar
Yaşamaya bir senin kadar sevinçli
Ellerimi değnekler kolluyor ne yapalım
Yüreğimi sen

Bir yagmur damlasına sor salınışlarını
Suya hasret topraktan gelen bu kokuya sor
Gözlerim çiğ tutmuş ise bu nazlı baharı
Bakınıp kaldığım yollara yor
***
Ne çağla bir eriğin dalında olgunlaştı zaman

Bir zamanlar büyük gördüğün insanları yanılıpta yeryüzünde, gözünde haddinden fazla küçültme, onlar sana yeryüzünde bir şaklaban olabilir ama yeraltına hazırlayan, gece kalkınca sanada dua etmeyi unutmayan kahramanlardır bilesin...

Kulağında yürekler yarası seslerle
Gözleri kaçamak insanlıktan
Başı eğik gün rengine karışıp giden
Gözü dolu kalbi dolu sevgililer

Daracık kaldırımlara sığmış yürekleri