Bir ses önce gövdeye yürür
kavurur ateşli elleriyle zamanın sözsüz bilincini.
Karşılaşmak telaşına dönüşür
bir parça tutkunun dişil bedeninde.
Her mevsimin güzünde, kalbini rüzgârla çizer,
onarır kalbini kör bir jiletle.
Koşarak gelir mısır tarlalarından
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta