Sen gündüz oldun, ben gece. Kavuşmalarımız sınırlı zaman dilimlerinin gölgesine sığındı. Ne kadar çok uzağız birbirimizden ve bir o kadar yakınız birbirimize... İçim sen dolu ve boşluğuna düşmüşlüğüm, nefesim bile sen olmuşken, nerelere göçmeli ve hangi rüzgârlarla kendini kurutmalı böyle ıslanmışlıkla... Tepeden tırnağa sen doluyken, kimlere sesimi duyurmalı... Kendi sesimi bile duyamıyorken, böyle yalnızlıkla...
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta