Sen gündüz oldun, ben gece. Kavuşmalarımız sınırlı zaman dilimlerinin gölgesine sığındı. Ne kadar çok uzağız birbirimizden ve bir o kadar yakınız birbirimize... İçim sen dolu ve boşluğuna düşmüşlüğüm, nefesim bile sen olmuşken, nerelere göçmeli ve hangi rüzgârlarla kendini kurutmalı böyle ıslanmışlıkla... Tepeden tırnağa sen doluyken, kimlere sesimi duyurmalı... Kendi sesimi bile duyamıyorken, böyle yalnızlıkla...
Benim de mi düşüncelerim olacaktı,
Ben de mi böyle uykusuz kalacaktım,
Sessiz, sedasız mı olacaktım böyle?
Çok sevdiğim salatayı bile
Aramaz mı olacaktım?
Ben böyle mi olacaktım?
Devamını Oku
Ben de mi böyle uykusuz kalacaktım,
Sessiz, sedasız mı olacaktım böyle?
Çok sevdiğim salatayı bile
Aramaz mı olacaktım?
Ben böyle mi olacaktım?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta