Mine Kul Şiirleri - Şair Mine Kul

şehrimin yağmurlu sabahında
kaldırıma düşmüş yapraklara
hüzün yakışıyor
diye geçirdim içimden...

ufka baktım

* nasıl da büyüdü kalbimin yarımlığı
ve hiçbir yarı, tamamlayamadı bu yarımı *

bir segah makamı dolanıyor dilime
ardından yırtılıyor perdesi zamanın...

bir şiir
alıp getirir seni bana
bir şiir
kafiyeden uzak
uyacak bir adımı olmayan
kimsesiz...

Tay tüylü arşe
reçinen damlıyor
göğüs tahtasında
yüz sürdüğün dört tele...

Akçaağaç kokulu tahtında

Zam/an

Bir göz kırpışı
bir kelebeğin salınışı
bir çocuğun gülüşü...

Em Sonatı...

O, bana vereceği sonatı unuttu
işte o an başladı
bu durduralamaz devinim...

Lâl...

Yıllarca aç kaldım..!
ne sesinden söylenmiş bir şarkım
ne de kaleminden süzülmüş bir şiirim var
kursağımda...

Ruhum sen mevsiminde yapraklarını döküyor
an ise geçmişiyle lirik dansında...

Saçlarımda rüzgar
g/özlerimde gurbet
sesimde buğu

İçimizde yaşattığımız
onca anı
hüzün
acı