Evvel zaman içinde kaldı güneşin üzerine doğmadığı bir medeniyetin çocukları oluşumuz.
Çünkü
Yitirdik mahşerimizi.
Yitirdik şehri onarıyor olmanın kendi hakikatimizi inşa etmek olduğunu.
Suyun koca bir evren olduğunu,
Ekmeğin Yusuf olduğunu
Ve bir ucuyla Yakup’a, kanlı gömleğe, gözyaşına uzanan bir salim yol araladığını…
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta