Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Memleketin havasını suyunu
Tatmadıkca bilemezsin uşağum
Halkımızın ahlakını, huyunu
Gitmedikçe bilemezsin uşağum

Kitaplardan eremezsin bu sırra

Gözüm yok parasına
Yazısı turasına
Fakir fukarasına
Tepeden bakan zengin

Güzel bir şey becermez

Yok oldu fakirin tüm umutları
Peşin olmayınca aşın da olmaz
Ahlaksızlık aştı tüm hudutları
Kişin olmayınca işin de olmaz

Kömür zehirlermiş yakmak da yasak

Türkiyem Türklerin dersem ırkçıyım
Bir yanlışım mı var bu vatan kimin?
Dilimiz gidiyor, dersem Türkçüyüm

Aşma gönül kendine gel

Yüksekleri kartal gibi
Aşma gönül kendine gel
Küçülüp de hardal gibi
Düşme gönül kendine gel

Boşuna kaleme sarılıp yazma
Sevginin izahı mümkün değildir
Böyle yazdım diye darılıp kızma
Sevgininb izahı mümkün değildir

Gözle görülmez ki desen şöyledir

Azıverip kızıverip yazmayın
Gülün yazın okuyanlar anlasın
Ayıp olur sızıverip yazmayın
Dalın yazın okuyanlar anlasın

Bayıverin, yayıverin sarkmayın

Senin şiirlerinle tanıştığımdan beri
Elimden harikalar döktürmüşsem sendedir
Verdiğin taktikleri kullandım seri seri
İnciden tesbih yapıp çektirmişsem sendendir

Nice şiirler yazdım seni görmeden önce

Çok korkunç bir kâbustu, diken diken olmuştum
Uykuya dalmış idim, döndüm yattığım yerde
Gül benzim sararmıştı, korku ile dolmuştum
Terlemeye başladım, yandım yattığım yerde

Korkudan irkilerek etrafıma bakındım

Hoşgeldin diyemem hakaret ettin
Geldiğiniz gibi gider misiniz?
Vatikanda buna cesaret ettin
Bir de Türkiyede öter misiniz?

Dünya şahit oldu senin kinine