Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Yaş altmış üç ömrümün uzatmalı bölümü
Mevsim kış zemheride, üşüyüp donuyorum
Bir kolum gökyüzünde bekliyorken ölümü
Bir ayağım çukurda semazen dönüyorum

Geçen geçti denilmez bedeli ödenecek

İçi yanan herkesin Bayramı kutlu ola


Barışa yatkın iken milletimin doğası
Köylü efendi imiş yani beyi, ağası
Haciz geldi çiftçiye kurban gitti boğası

Glopal dediler kafam karıştı!
İnansam mı artık, inanmasam mı?
Silah zoru ile dünya barıştı
Donansam mı artık donanmasam mı?

Barış ne güzel şey hep böyle kalsa!

Elime batıyor gül dikenleri
Gül olur izlerim işte ben buyum
Severim sevgiyle dil dökenleri
Bal olur sözlerim işte ben buyum

Çiçekler çizerim dökülen kandan

Güvenme dünyaya ne de malına
Kurtarmaz ki ölüm çattığı zaman
Azrail konunca bir gün dalına
Ölüm pençesini attığı zaman

Döşünde Azrail nefes kesilir

Quickpost this image to Myspace, Digg, Facebook, and others!

Bir kere niyet etti her şeye rağmen gider
Bildiği tek bir şey var yol yürümekle biter

Aslında gitmesini gerektiren şey yoktu

Ahirettir konumuz Muhterem Müslümanlar!
Dünya araya girdi aklımızı çelmiştir
İman edenler bilir, ne dediğimi anlar
Münafıklara yazık, gafletlere dalmıştır
İnanacak gün gelir o zaman geç kalmıştır

Firavun sofrası her şeyi varken
İştahım yok deyip, ilenenler var!
Niceleri var ki geçimi darken
Bir parça ekmeği dilenenler var!

Komşusu inlerken, kendisi doyar

Kıvrandın durdun

Bunca keder ile kıvrandın durdun
Kim senin derdini bilir Mikdadi?
Hep ağlayıp yazdın, ne fayda gördün
Kim senin sözünü alır Mikdadi?

Uyku çöktü bedenime
Gözlerimi açamadım
Veda ettim gidenime
Ben gitmekten kaçamadım

Dünyaya kandığım kadar