Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Elinden bir şey gelmez, harcar zamanı boşa
Her şeyini anlatır, hayali arkadaşa
Bir saniye ayrılmaz, kölesi olur haşa
Başka bir dünyası var, İnternet bağımlısı

Her şeyi internettir, aileyi unutur

İlkbahar gelince doğa uyanır
Gönül cıvıl cıvıl, bülbüle döner
Fışkırır nebadat çevre boyanır
Al yanakta gamze bir güle benzer

Yeşerir yürekte yeni umutlar

Dostluk nedir

Sevgi, saygı özde olur dostlukta
Üzerinde kafa yormaktır dostluk
Bende değil biz de olur dostlukta
İşte böyle birlik kurmaktır dostluk

Herkes çıkarı peşinde
Haller bizi öldürüyor
Canavarlar iş başına
Yollar bizi öldürüyor

Ayrımcılar kaymış yoldan

Derbederiz toz içinde
Sine yanar köz içinde
Sır saklıdır söz içinde
Bilen Sensin Yüce Rabbim!

Kullar kanar şeklimize

Yeşillikler cennet yapar ülkeyi
Başlayalım önce bizim bölgeyi
İnsanımız ağaçlardan gölgeyi
Tatsın artık, cehennemden bıktık biz

Birlik olup bir araya geline

Yürek bu tir, tir titrer kolaysa gel de dayan
Çırpınır bir kuş gibi, uçayım der uçamaz
Feryat, figan, vah eder, ne sezen var ne duyan
Hayatı bir düş gibi, geçeyim der geçemez

Güneş battıktan sonra, sayısız yıldız doğar

Sana feda-i can desem ruhuma ram olur musun?
Çaresizim ben sensizim, derdime derman gerekir
Bir canım var senin olsun, canımda can bulur musun?
Vuslatına erişmeye başıma ferman gerekir

Öldürmüyor, ondurmuyor, bir başkadır aşk belâsı

Sıfırdan başladım iki yıl önce
Yazdım hiç durmadan bu ana kadar
Düşündüm taşındım inceden ince
Yazdım hiç durmadan bu ana kadar

Nice konuları işledim durdum

Bir kedi yavrusunu Temel suya banmıştı
O zavallı kedicik canı pek de yanmıştı

Ellerine sarılıp kurtulmak istiyordu
Bu arada bir dede camiye gidiyordu