Mikdat Bal Şiirleri - Şair Mikdat Bal

Kahpeliğin zirvesinde!

Kahpeliğin zirvesinde ABD
Yeryüzüne fitne fesat yayıyor
Değişmez ki ta ezelden ebede
Bu dönekler her ahdinden cayıyor

Gülüşüne vurgunum, ola ki devam eder
Bana yaşlı gözlerle, bakarsan kahrolurum
Bu dünyadan dileğim, mutlu kal bana yeter
Ah edip yüreğimi, yakarsan kahrolurum

Dünüm, günüm yarınım, hatıram anımdasın

Bu vatan bu millet tektir bölünmez
Bölmeye kalkanı yakar Mehmedim
Türkten can alınır, toprak alınmaz
Her an gözden gezden bakar Mehmedim

Kendini ne sandın divane gönlüm
Uçuyorsan bari konmasını bil
Sen beni yakmasan açıktır alnım
Acıyorsan bari, yanmasını bil

Dertlerim çok benim bir de sen açma

Gönlüm açık kalem yalın dik durur
Ben bu yoldan döner isem ar olsun
Gönlüm yara bu dert beni götürür
Ben öleyim vatan millet var olsun……..…Mikdat Bal

Kalem dikte sözler keskin olursa

Osmanlı büyümüştü
Üç kıtayı tutmuştu
Uçsuz bucaksız yerdi
Mutlu idi her ferdi
Rahatken insanları
Durmadı düşmanları

Kelâmdan önce selâm, budur benim kural’ım
Esselâm-u aleyküm muhabbete yetiyor.
Bir hasb-ı hal ederek dost köprüsü kuralım
Gönlüm sevgiyle dolu, kalbim aşkla atıyor................Ozan Mikdatî

Ve aleykümü’s- selâm sözü aşkla karalım

Birbirinden dertte bizim başımız
İçimizde, öfke, nefret, şer durur
Kavga, niza,, dövüşmektir işimiz
Güçlü olan zayıfları yer durur

Bilirizki uçulmaz tek kanatla

Senede bir gün mü ayırabildik?
Bu nasıl anlayış nasıl kutlama!
Bu günü kimlere duyurabildik
Bu nasıl anlayış nasıl kutlama? .........Mikdat Bal

Onlar tacımızdır onlar tahtımız

Bir kaç tane diyeyim, dinle beni arkadaş
Arkadaş kalk hazırlan, yolcuyuz yavaş yavaş
Yavaşça istasyonun, etrafında gez dolaş
Dolaşırken gözlerin, saatten ayrılmasın!

Ayrılmasın yolcular, bir arada kalsınlar