Ne kadar çaba sarf etsem, boşa nafile
Hırsız arkasından gitmem, ben bile bile
Millete yalan söyleyip, yaparlar hile
Doğru söyleyenden yana, olalım dostlar
Parayı bulunca, gözü bir şey görmüyor
Katar katar gidiyor, göçler kervanı
Yıllarca bu çektiğim, bana revamı
Demesem sevdiğime, sarmaz yaramı
Ah vahla geçti ömür, kimse bilmiyor
Dost diyarında, var mı gönül eğlemek
Devletine karşı, hiç sesi çıkmaz
Hainlik edenin, yüzüne bakmaz
Atatürkçüdür o, gönüller yıkmaz
Atasına bağlı, Muharip Gazi
Savaşa giderken, gülerek gider
Bana sevdiğini, söylerken
Canımın içi, gülüm derken
Dua edersen, sabah erken
Bir de bizim için, dua et
Gönül bahçeme, girdin erken
Okutmadılar, cahil bıraktılar kadını
Kalem versen eline, yazamıyor adını
Hakkını bilmez, çıkaramaz hayat tadını
Cehalete kurban edildi, bizim kadınlar
Köyünü bırakarak, kente geliyor kadın
Eskiden dürüst olanlar, ağaydı beydi
Milletim güç karşısında, boynunu eğdi
Bilmem başımıza gelen, bu bela neydi
Senelerdir bu ülkede, biz neler gördük
Millete söz verildi, tutulmadı sözler
Yüzde elli oy aldınız, sordum sebebi ne
Herkes bize biat ediyor, bundan sana ne
Vicdanınız rahat mı dedim, bir sor kendine
Hırsızlık arsızlık hepsi var, boş dedi bana
Müslüman olan hırsız olur mu, sordum ona
Ayrılık zordur, çekilmez inan
Sensizlik yetti, geçmiyor zaman
Yaran ağırsa, olurum derman
Boşu boşuna, ağlamaz insan
Aldırma öyle, geçecek aylar
Beni hatırlayıp, gözün ararsa
Eskiyi anınca, kalbin kanarsa
Bulamadığın an, canın yanarsa
Yaşadığın her gün, beni hatırla
Yaşanan o anı, çöpe atarsan
Her gelen sene, diğerinden beter
Yanmayan ocakta, duman mı tüter
Artık bu milletin, çektiği yeter
Böyle gitmez bu düzen, artık yeter
Adalet yok oldu, kırıldı kalem
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!