Gönülden sevene, aşık denirse
Türlü türlü bela, başa gelirse
Yaşanan aşkıma, ceza verilse
Cezayı çeken, yine ben olurum
Her gözü yaşlıya, aşıksın dense
Zalim felek, çektirir çile
Aramıza soktu, bir hile
Aşk yüzünden düşersen dile
Yine yanında, ben olurum
Ben kaybettim, bahar yazımı
Seni sevmek gibi, ölmek de varmış
Sensiz ne ilacım ne çarem kalmış
Gönlümü hüzünlü, bulutlar sarmış
Kaybolmuş yıllarım, aylar içinde
Bırakıp gidersen, seni vururum
Hasta dediler, nasıl yanmayım
Dediğin söze, niye kanmayım
Adın dilimde, nasıl anmayım
Onca seneler, kaybolup gitti
Ağlattın beni, üzdün bu canı
Ahreti unutup da dünyaya daldın
Yetimin hakkını her şeyini aldın
Aç gözlünün birisin, bakıp da kaldın
Kefenin cebi yoktur, bunu bilesin
Yetim hakkını yiyip, yığdın serveti
Yediğiniz milyar dolarlar, nerde soracağız
Millet olarak biz, buna bir cevap alacağız
Her şeyin bir çaresi var, biz çare bulacağız
Yetmez mi bu kadar, kefen parasını yediniz
Dolar tutulmadı, Türk lirası düştükçe düştü
Yaşım ilerledikçe, yaşam çok farklı
Torunları sorarsan, tatlımı tatlı
Günün yaklaştı diyen, Azrail haklı
Çaresi yoktur dedim, kendi kendime
Bundan gerisini, Allah’ım sen koru
Kimse döndüremez, beni yolumdan
Dostum bile tutmaz, elim kolumdan
Düşmanlar çevirdi, sağım solumdan
En büyük darbeyi, dost bana vurdu
Selam bile vermez, geçer yanımdan
Sorarım kendi kendime, acep nem var
Hayat kumarsa, hepsine atayım zar
Yüreğime dert oldu, gülmüyor o yar
Yaralıyım, kendime gelemiyorum
Gece gündüz duramam, aklıma düşer,
Toplumda oturuyor, sözünü bilmez
Bakışları insana, hiç güven vermez
Yalancının biri o, topluma girmez
Gözü yukarılarda, haddini bilmez
Haline bakmaz, kendini bir şey sanır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!