Yakıp yıktılar ülkeyi, kimseyi saymazlar
Aile boyu götürdüler, yine doymazlar
Hazineyi boşalttılar, yerine koymazlar
Allah affetsin derler, kanmayalım bunlara
Kendileri yerken, millete vermezler değer
Elim açıp, Mevla’ya dilek diledim
Seni görmek için, her yolu denedim
Aşkımı korudum, kimseye demedim
Bu deli gönlüm sana, kapıldı gitti
Acep ne buldum sende, neydi gördüğüm
Hemşerilerin yanındadır, İmamoğlu
Mücadele ederken, kesilemez yolu
Fakir yanında, bir tutarsın sağı solu
Türkiye yanındadır, Ekrem İmamoğlu
Millete adanmışsın, kim ne derse desin
Aklıma geldikçe, kalbim kanıyor
Halime bakmayın, içim yanıyor
Boşa geçen yıllar, acı veriyor
Dönüp de maziye, baktığım zaman
Ellerimden tutup, yanımda dursa
Kimisi haram yer, kaybeder yolu
Geriyi düşünmez, Allah’ın kulu
Göründü geliyor, her kolu dolu
Bir gün gelir çıkar, mazlumun ahı
Çalıp çırpar, işler gider yolunda
Böyle insan olamaz, bu nasıl mahlûkat
Din iman nedir bilmez, karıştı tarikat
Aldatılan millettir, bu değil hakikat
Mazlumun feryadı, zalime şarkı olur
Yandaş kayrılırken, hepsi ciğer paresi
Kendini bilmez söylüyor, abuk sabuk
Malı götürür, göstermeden çar çabuk
Sanki koyun güdüyor, elinde çubuk
Herkes sus pus olmuş, milletim nerede
Ülke toprağını, döndürdünüz çöle
Kimse inanmıyor, doğru dese de
Bütün servetini, toptan verse de
Yüz bin kere durup, tövbe etse de
Bu millet onları, affetmez asla
Söylenen boştur, her sözü nafile
Bu vatan bizim, herkes el ele tutsun
Evinde yatan insan, korkusuz yatsın
Kötü ne varsa silsin, kafadan atsın
Milletçe birleşelim, güç bizim olsun
Hiç ayrışmayalım, tutalım el ele
Ülkeyi yönetenler, millete çok zalim
Kara cahilin biri, kendine der alim
Önümüz görünmüyor, ne olacak halim
O gün çok yakın, millet dersini verecek
Milleti kandırır, bahsedersin kurandan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!