acının sırnaşık ihtirasları
sokulurken kalbimin koynuna
çocukluğum ki,ruhumun kağıt kesiği
kalırken kendi kalıntımın altında
gözyaşıdır ömrümün öznesi
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
azve öz bir şiir tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta