Sıyrıl kör nefsinden, etme şikayet
Zincirle nefsini, her daim şükret
Hakk’a tâbi olan, bulur selamet
Mevlâ’sı, kuluna, kâfidir elbet
Hakk’ın aşkı ile; dön, dön güle dön
HÛ deyip kavrul can, dön, dön küle dön
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
"Aşk" tabiri ne Kur'an'da ne de Lisan-ı Nebevide geçen bir tabir değildir. Bu tabiri, Uzak doğunun sapık felsefelerine tasavvuf kılıfı geçirerek dinimizin içine sokan "Vahdet el-vücutçular" denen sapkın güruhtur. İslam'da her şeyin ifratı ve tefriti yasaktır. Aşk denen ucube sevme türüne ilgi ise, sevmekte ve sevilmekte haddi aşmak, şer'i, makul, vasat, fıtri, sıhhatli ve kadim olan tarzdan şaşmaktır.
Mevla, elbette kullarına kafi ve vafidir ama bunun manasının ve tatbikatının ne ve de nasıl olduğunu ancak Kur'an'dan ve sünnet-i Resulullah-s.a.v-'den öğrenebiliriz.
Hayırlı çalışmalar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta