Metin Başol Şiirleri - Şair Metin Başol

Gece biterken sensiz
Bekledim de gelmedin..
Gelmedin sahi, niye ki?
Yoksa gelmelerden yoruldun mu?
Ben beklemelerden hiç yorulmadım
Hadi gel..

son yılın son yazıydı,
bana ilk kez gülümsediğinde.
yüreğinin sıcaklığıyla gelmiştin
ilkyaz yaptın güzümü
aydınlattın gecemi
renklendirdin gündüzümü

Yokum artık ben buralarda
Sensiz öldüm doğmalarda

Doğmak;
Ölmeye başladığımız gündür

Caroline dudaklım.....
öyle tatlı ki,
öyle kadınsı,
öyle dolgun,
öyle çekici,
öyle şuh ki;

bu ülke bizim,
hepimizin..
dört mevsim yaşanır burada yıllar
her mevsim bir çiçek solar
açarken bir diğeri
bir yerlerde

Bütün yollar sana çıkar
Gelsem bende erir misin
Ben çok ama çok susadım
Bana suyun verir misin

Bir güzel var yürür gelir

Bu bir özleyiş,
Bu bir varış,
Ben sana vardım,
Ben sana erdim
Şimdi bendesin işte
Dolaşıyorsun içimde tüm varlğınla,

Merhaba....
Doğan güneş, yeni sabah,
Pırıl pırıl gökyüzü,
Yeni açmış papatya
Kırmızı gelincik,
Cıvıl cıvıl kuş sesleri,

Yanakta bir gül gibi, gülüşünün izi var
Sen gülünce birden, benim de gülesim geldi
Öyle şuh duruyor ki, yüzünde gamzesi var
Eğilip sessizce, çukurdan öpesim geldi

Laleler rengarenk salıvermişti
nostaljik güzelliklerini
yüreğimize sesleniyordu sanki
ne de olsa, hepimiz birer birer
Lale Devri çocukları değil miydik, solgun?
varsın olsun ne çıkar,