Mesai Arkadasligina Ömrümün 2

Serde firari
Gönülde hasrete
Sarsıntısı dinmez, sancısı susmaz, yangını sönmez yapınca o bu şu ve benzer
Bir güzel oluyor ki , estiriklerimle kafa kafaya verip ille de diyenlere efkar tuttuşturuyor
Envaisinden kolonya ile yıkayıp çimdiriyorum kendi kendimi, çiçek tütüp kokuyor etrafım, yörem, yanım
Kırlarda bayırlarda kutlu mektubu kalan bağrı yanıklığa pervane dönüyorum, sam rüzgarına kapılıyorum
Her nasılsa nasıl,
Her yerimden gıdıklıyor sanki çimdik atıyorum uyandığım bahara,
Çöl kaktüslerinden bir tutam pembeden ve bir avuç dolusu yeni dünya dalların meltem yeline, nazlı navruza
Savışıp geçiyor sonra her belaya kirli gürültü trafikten boşalan paslanmış şehir gibi
Oturup kanepelerde püfür bahar giyinmiş kıyasıya sakinliğin güzellik kumaşını süzüyor seyrediyorum
Çarşı dolanıp
Rıhtım gezip
Sahil palmiyeleri ve daha nicesinin
Üstüme hakkı ödenmez vazifeden sayarak İçine karışmış dalmış oluyorum kızlar kadınlar güzelinin, deftere bugün de her şeyden daha çoksun yazıyırum
Borcunu ödeşmeye dalgalı denizin , burcu burcu tazelikleriyle yeşermiş pürlenmiş nisan mayısın
Deftere bir kara kalem daha resmediyorum bin bir rengini okuyarak
Dahasına helalimsin demeye ebedi aşkın
Dahasına deli divanede mutluluğun zerhoşuna meyhanelerde
Defterden biten güne yenisini ekliyorum
Mesai arkadaşlığına sevgili ömrümün

Nsan/ 25