Mermerler içinde syrettim seni,
Pürüzsüz oyulmuş heykel gibiydin.
O anda gönlüme hapsettim seni,
Mermerin, beyazın en güzeliydin.
Yağmurda kalmıştın, ıslaktı tenin,
Sedeften güzeldi donmuş bedenin,
Başın dizlerinde kaldı gecenin,
Sanki sevdaların en evveliydin.
Bakışın ürpertti bütün ruhumu,
O gece bir yana attım uykumu,
Bilmem ki yüreğin bunu duydu mu?
Duyduysa bir parça sevinmeliydin.
Taşlara gizlensen geliyor cana,
Can kadar yakınsın çünkü insana,
İnan kurban ettim kalbimi sana,
Bana yaklaşmalı, görünmeliydin.
(MELEKLEŞMİŞ MERMERLER isimli hece şiirlerinden > 23-24/100)
İsmet BarlıoğluKayıt Tarihi : 17.6.2004 09:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!