Uyuyordu her zaman ki gibi tüm insanlar.
Bir merdiven dayayıp semaya aşk serpeledim.
Yıldız yıldız parladı gökte nasiplendi tüm inananlar.
Bulut saçıp oracıkta içlerindeki hisleri silkeledim.
Sevgiyle, huzurla, şefkatle, merhametle ıslandılar.
Siz uyurken ben geceyi dost, göğü tarla belledim.
Ben kapadın gözlerimi, inanlar hoş bir sabaha uyandılar.
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta