Özgüven örtüsü biraz aralandığında
Bulutların bedenlerine sığmaz düşünceler
Umut her zaman orada bir yerde dursa da
Akıl genelde erir tereyağı misali
Uzun bir sessizlik süzülür ruhun derinliklerinden
Yoncaya saklanmış keklik gibi titrer kişi bir başına
Karamsarlık yoldaş olur
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
