Yağmurlu havalarda mercek topuna dönüşüyor zihnim. Bir süreliğine buharlaşıyor; dolup taşan sokaklar, yalnızlığımın yükü ve buluta kaydettiğim aşk… Sokaktaki ağaçların gövdesinden mantarlar çıkabiliyorsa, onlarda kalıcı mercek topu var demektir. Üst tarafında sıradan bir küçük şehir, alt tarafında ise derin bir bilinmezlik.
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta